معنی گوراب سر - جستجوی لغت در جدول جو

گوراب سر

لغت نامه دهخدا

متکبر، خودخواه، خودسر، مغرور، مست

(سَ)

دهی است واقع میان چورسر و سیدمحله به ناحیۀ تنکابن مازندران. (ترجمه مازندران و استرآباد رابینو ص 41)
نام رودخانه ای به مازندران، مسیر آن از مغرب به مشرق است. (ترجمه سفرنامۀ رابینو ص 23)

لغت نامه دهخدا

گورابجیر

دهی است از دهستان حومه بخش خمام شهرستان رشت واقع در 6 هزارگزی شمال خمام، کنار راه شوسۀ رشت به بندرانزلی، جلگه و معتدل مرطوب مالاریایی است و 1550 تن سکنه دارد، آب آن از خمام رود از سفیدرود تأمین میشود، محصول آن برنج، کنف، ابریشم، صیفی، توتون و لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری است، 20 باب دکان سر راه شوسه دارد، چاپارخانه جزء گوراب جیر منظور شد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

گوراب گسکر

(وَ زَ)

نام محلی در گیلان در نزدیکی ملاط (ملات) که راه سنگ فرش از نزدیکی آن عبور میکرده است. (از مازندران و استرآباد رابینو متن انگلیسی ص 8). در ترجمه فارسی این کتاب (ص 26) این کلمه به غلط کوراب گسکر چاپ شده است

لغت نامه دهخدا

گوراب پس

(جَ)

دهی است از دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان فومن که در 9 هزارگزی جنوب فومن قرار گرفته است. دامنه و سردسیر است و 810 تن سکنه دارد. آب آن از قلعه رودخان تأمین میشود. محصولات آن عبارتند از برنج، چای، ابریشم، لبنیات. شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو است و در مواقع غیربارانی میتوان اتومبیل برد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

گرماب سر

(گَ سَ)

از جمله دهات لاریجان. (ترجمه سفرنامۀ مازندران و استرآباد رابینو ص 154)

لغت نامه دهخدا

گران سر

(گِ سَ)

متکبر و مدمّغ. (از برهان). کنایه از جاهل و متکبر. (آنندراج) :
اگر خسیسی بر من گران سر است رواست
که او زمین کثیف است و من سماء سنا.
خاقانی.
، صاحب لشکر و سپاه انبوه که او را سپه سالار نیز خوانند. (برهان) ، مست. مخمور. (از آنندراج) :
در قصب سه دامنی آستئی دو برفشان
پای طرب سبک برآر ارچه ز می گران سری.
خاقانی.
شاه گران سر ز می خوش اثر
باد و مباداش گرانی بسر.
امیرخسرو (از آنندراج).
، غضبناک. خشمین. خشمن. رنجیده خاطر. آزرده خاطر:
شاه است گران سر ارچه رنجی
زین بندۀ جان گران ندیده ست.
خاقانی

متکبر و مُدمّغ. (از برهان). کنایه از جاهل و متکبر. (آنندراج) :
اگر خسیسی بر من گران سر است رواست
که او زمین کثیف است و من سماء سنا.
خاقانی.
، صاحب لشکر و سپاه انبوه که او را سپه سالار نیز خوانند. (برهان) ، مست. مخمور. (از آنندراج) :
در قصب سه دامنی آستئی دو برفشان
پای طرب سبک برآر ارچه ز می گران سری.
خاقانی.
شاه گران سر ز می خوش اثر
باد و مباداش گرانی بسر.
امیرخسرو (از آنندراج).
، غضبناک. خشمین. خشمن. رنجیده خاطر. آزرده خاطر:
شاه است گران سر ارچه رنجی
زین بندۀ جان گران ندیده ست.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

گران سر

آنکه خود را برتر از دیگران داند متکبر مغرور: اگر خسیسی برمن گران سر است رواست که او زمین کثیف است و من سما سنا. (خاقانی)، صاحب سپاه انبوه سپهسالار، مست و مخمور: در قصب سه دامنی آستیی دو برفشان پای طرب سبک برآرا زچه زنی گرانسری. (خاقانی)، خشمگین غضبناک

فرهنگ لغت هوشیار

گران سر

((~. سَ))

متکبر، خود خواه، گران مغز

فرهنگ فارسی معین

شوراب –سر

از توابع قره طغان شهرستان بهشهر

فرهنگ گویش مازندرانی

گورس سر

نام محلی درحوزه ی سنگرج سوادکوه

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی گوراب سر - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما